Σε προεκλογικές εκστρατείες ανά την χώρα, ο πολιτικός λόγος θα προσπαθήσει να εμπνεύσει και να καθυσηχάσει τους πολίτες, υποσχόμενος πολλά. Υπέρ κομμάτων και προπτικής εξουσίας βεβαίως...
Ποιούς πείθει όμως; Σε ποιούς στοχεύει και ποιοί παρασύρονται τελικά;
Βρισκόμαστε σε μια εποχή που ο πολιτικός λόγος χαρακτηρίζεται από την επιτήδευση, τα μηνύματα χωρίς λογική συνοχή, από περιττές συναισθηματολογίες και την προπαγάνδα...
Εμείς ως πολίτες πρέπει να έχουμε υπόψη μας τα χαρακτηριστικά του υγιούς κι εποικοδομητικού πολιτικού λόγου, ώστε να είμαστε ανοιχτοί σε προτάσεις και να παίρνουμε όσο το δυνατό καλύτερες αποφάσεις...
Ένας πολιτικός θα πρέπει να 'χει ως σκοπό του, όχι να πείσει τους πολίτες να λάβουν συγκεκριμένες αποφάσεις προς όφελος του ίδιου (του πολιτικού), αλλά να τους οδηγεί σε ορθές επιλογές και να αναδεικνύει το σωστό για το κοινό συμφέρον.
Οι υποσχέσεις, τα "θα", τα "συμβόλαια", όπως και οι βεβαιωτικές και δεοντολογικές διατυπώσεις πολλές φορές παραπλανούν
τους πολίτες και τους οδηγούν σε κοινωνικοπολιτικά αδιέξοδα, έχοντας οι ίδιοι οι πολιτικοί ως απώτερο στόχο προσωπικές επιδιώξεις και οφέλη.
Πόσες φορές δεν τα βλέπουμε όλα αυτά στην τηλεόραση;
Πολιτικούς να μιλούν και να ηθικολογούν προσπαθώντας να μας αποπροσανατολίσουν, υποβαθμίζοντας μας ταυτόχρονα σε οπαδούς...
Ένα άλλο χαρακτηριστικό του πολιτικού λόγου, που χρησιμοποιείται ωστόσο ως δημαγωγικό μέσο είναι η ρητορεία.
Οι πολιτικοί αν όχι όλοι, κάποιοι σίγουρα, καταφεύγουν σε μεγαλοστομίες, σε θεωρητικολογίες και συναισθηματισμούς που σίγουρα δεν οδηγούν τους πολίτες σε αντικειμενικές αποφάσεις, μα προσπαθώντας να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των πολιτικών τους κομμάτων...
Οι πολιτικοί σήμερα δεν αρθρώνουν έντιμο λόγο.
Χρησιμοποιώντας «ξύλινη» γλώσσα, πλεονασμούς, κατάχρηση συνωνύμων, αδιαφανείς έννοιες, ευφημισμούς και λογικές αντιφάσεις, αποκρύπτουν την αλήθεια και φτάνουν στα άκρα, στην υπερβολή, πολλές φορές παραπλανούν!
Κάποιες φορές πολιτικοί, όταν διαβάζουν κείμενα σε συνεντεύξεις τύπου ή όταν προβαίνουν σε δηλώσεις, κάνουν σαρδάμ, τονίζουν λάθος τις λέξεις, δεν προσέχουν την στίξη... αυτό συμβαίνει είτε διότι δεν καταλαβαίνουν τι διαβάζουν είτε διότι δε τα εννοούν είτε γιατί ψεύδονται!
Ακόμη ένα αρνητικό χαρακτηριστικό του σύγχρονου πολιτικού λόγου είναι τα μηνύματα χωρίς λογική συνοχή.
Δυστυχώςσυχνά παρατηρούμε μια λογική ανεπάρκεια και νοηματική αναποτελεσματικότητα στους λόγους των πολιτικών.
Οι σολοικισμοί κι οι ασυνταξίες ενισχύουν το παραπάνω εξάλλου. Επίσης πολλές φορές οι πολιτικοί φάσκουν κι αντιφάσκουν...
Οι παραπειστικές και εκφοβιστικές μέθοδοι, όπως τα ψεύδη, τα άκυρα ή μεροληπτικά επιχειρήματα, τα δογματικά ή άσχετα προς το συναγόμενο συμπέρασμα τεκμήρια, είναι κάποιες ακραίες περιπτώσεις πολιτικών λόγων, που όμως τις βλέπουμε πολύ συχνά. Κάποιες φορές έχουμε ακούσει και ύβρεις στα πλαίσια της επίθεσης στο ήθος του αντιπάλου!
Ως πολίτες λοιπόν, με δικαιώματα κι ευθύνες, έχουμε το χρέος να εντοπίζουμε πότε ένας πολιτικός λόγος προσπαθεί να μας παραπλανήσει και πότε να ενημερώσει αντικειμενικά. Είναι υποχρέωσή μας έτσι, ώστε να προχωρήσει μπροστά η χώρα...
Άσχετα με το τι θ' ακούσουμε αυτές τις μέρες, η χώρα χρειάζεται πολιτικό προσωπικό υψηλού κύρους και ασφαλώς πολύ υψηλού επιπέδου κατάρτισης. Η χώρα χρειάζεται κυβέρνηση που να είναι σε θέση, αφού τη διασώσει οικονομικά, να την οδηγήσει ξανά σε μέρες αίγλης. Η χώρα πρέπει να εμπεδώσει ότι υπεράνω όλων είναι το Δημόσιο συμφέρον.
Σ' αυτό πρέπει να πειθαρχήσουμε όλοι. Δεν είμαστε χώρα ατάκτων ή ανυπάκουων. Έμπνευση, δεν έχει δοθεί από τα πάνω και όραμα. Αυτό οφείλει να κάνει ο σύγχρονος πολιτικός λόγος.
Υποθέτοντας βέβαια πως και ο λαός σύσσωμος είναι έτοιμος να ανταποκριθεί σε μία πραγματική επανίδρυση και κάθετα στο κράτος και οριζόντια στην κουρασμένη κοινωνία.
Αλλιώς τι να τις κάνουμε τις εκλογικές αναμετρήσεις (τους) κάθε τόσο;
Mod